Λολίταζζζζ..

Έχω φίλες.

Σήμερα φυσάει πολύ και θυμάμαι τις φίλες μου.

Η κάθε μία είναι μία και δεν είναι άλλη.

Άβυσσος τα θέλω και οι στόχοι τους.

Μαζί είμαστε 5.

Κάνουμε ένα ωραίο μίξ και μίξ(α) και μίξ(ερ) και μίξ(-γκρίλ) και μίξ(-and-match) όπως θα έλεγε η καθεμία με τον τρόπο της.

Καμιά φορά απορώ στο τι μοιάζουμε.

Κι άλλες απορώ σε τι διαφέρουμε.

Όταν φυσάει ας πούμε τις σκέφτομαι σαν μικρά "εύθραστα" λουλουδάκια και έχω την ανάγκη να στείλω όλη την αγάπη μου στα μουτράκια τους.

"Εύθραυστα" σε εισαγωγικά μιας και αναφέρομαι στο είδος αυτό που ξεφυτρώνει μέσα από πέτρες, μέσα στους δρόμους των πιο πολυσύχναστων πόλεων, στο κέντρο της Αθήνας, ας πούμε στην Ομόνοια.

Έχετε παρατηρήσει αν έχει ποτέ λουλουδάκια; Αν ναι, ε οι φίλες μου θα ναι!

Αλύγιστες είναι.

Κι αν και "τα πάντα ρει" κι άλλάζουμε και μακραίνουμε και ξανακονταίνουμε, σαν υφαντό μετακινούμαστε η μία γύρω από την άλλη κι ας είμαστε οι περισσότερες στην ίδια πόλη, αυτές εκεί ρε ΔΕΝ ΣΠΑΝΕ! Λουλούδια τα λες αυτά; Τι τα λες; Δεν ξέρω..

Μου το κάνουν τόσο υπέροχο να ανήκω κάπου.

Δεν τα πάμε πάντα καλά. Ουυυ έχουμε και τα γκρί μας... μαύρα δεν είχαμε ποτέ να πεις, αλλά γκρί αμέ γιατί οχι;! Εντάσεις, μύξες χαχα έχει πέσει κλάμα η αλήθεια είναι αυτή.

Είναι υπέροχο να νιώθεις μοναδική σε μια τέτοια σαλάτα αγάπης.

Αυτή για μένα είναι η οικογενειά μου, η διαλεχτή μου.

Τις θέλω τις φίλες μου όπως είναι κι ας μην είναι όπως θα ήθελα να είναι. Και το ξέρω αυτό το είναι και θα θέλα να είναι πώς είναι στο μυαλό μου κι η αλήθεια κι η δύναμη τους είναι τόση που δεν χρειάζεται καν να λέγεται. Είναι εκεί! Το νιώθουμε όλες αυτό!

Αχ και να τις δείτε τι όμορφες που είναι!!!

Στα μάτια μου είναι σούπερ-ηρωίδες.

Όλα τα έχουμε.

Μία με σβουρίσια μαλλιά σκανταλιάρα, που όσο χάος είναι το μαλλί της τόσο κι η λογική της - η ταξιδιάρα σ' άλλους γαλαξίες. Είναι το άτομο που πραγματικά με βοηθάει να βλέπω πιο σφαιρικά τον κόσμο έξω από την φούσκα μου. Είναι η τρέλα μου. Χαλαρά σε φτάνει στην τρέλα αν την αφήσεις οδηγό..

Μία αποφασιστική τοσοδούλα μαϊμουδίτσα που όσο κι αν ανεβαίνει πάντα μα πάντα θέλει κι άλλο - αχόρταγη για περιπέτειες, στιγμή δεν ξαποσταίνει. Είναι το άτομο που μου δίνει δύναμη. Είναι η ψυχή μου. Μ' ένα βλέμμα και με ξέρεις.. σ' ευχαριστώ που δεν χρειάζονται ποτέ λόγια μαζί σου..

Μία κυρία από άλλη εποχή που την ξέχασε ο χρόνος με τα αθλητικά και την ραπτομηχανή της, στην περιπέτεια μαζί με τις άλλες δυο 1η γραμμή αλλά κάτσε κάτω να πιούμε και μια ρακή. Είναι αδερφή μου. Ταραουμάρα δεν μπορώ να πω πολλά είναι λεπτή η θέση της συγ-κίνησής μου εδώ..

Μία κόκκινη οπτασία με πιστοποιητικά και πτυχία, αδηφάγα ψυχή μάθησης, που όλο κι αγωνίζεται όλο και πεισμώνει κι αναπτύσσεται. Τέτοιο λουλούδι φυτρώνει 1 στα 1000. Είναι το άτομο το σπάνιο που μου δείχνει συν τις άλλοις.. τον τρόπο να θυμάμαι ότι είμαι γυναίκα. Αυτοπροσδιορίζομαι μέσα από εσένα. Είσαι συνταξιδιώτισσα. Και πόσα ταξίδια έχουμε ακόμα..

Σας αγαπώ όλες τώρα και κάθε τώρα που φυσάει κι ας μην φυσάει!

Καλές χρονιές οικογένεια τώρα και ξανά και ξανά.. για όσες μας έρθουν και μας φύγουν!

Να πλέξουμε ένα υφαντό γουστόζικο να το περιπατούμε και όλες μαζί να το τραγουδούμε!!