Όνειρο

Ο καπνός με ταξιδεύει σε μακρινές στιγμές.

Όταν οι ιππότες έφευγαν για μάχες σκληρές,

οι πριγκίπισσες έπλεκαν τα δάκρυα σε μαντήλια,

και οι ζωές τους κρέμονταν σαν παλιακά στολίδια.

Οι δρόμοι κίτρινοι, τα φώτα θολωμένα

Ρόδες σέρνονται, μάτια απογοητευμένα

Φωτιές λαίμαργες κυβερνούν την πλάση

Κραυγές αντηχούν στου φεγγαριού τη χάση.

Και ξάφνου η ανάσα σου, μελωδία στο μυαλό μου.

Το όνειρο διαλύεται...

Βροχή ξεσπά και η πόρτα ανοίγει

Ο άνεμος σε έφερε και τίποτα πια δεν με πνίγει.

Τα χέρια σου μπλεγμένα στα μαλλιά μου

Τα μάτια σου χαϊδεύουν την καρδιά μου

Είσαι εδώ και η ψυχή αχόρταγα σου ζητά, να μην την κάνεις ξανά αβάσταχτα να σε αναζητά.