Καλησπέρες

Καλησπέρες μου είπες και σταμάτησε ο χρόνος

Τα λόγια σου ζωηρές ηλιαχτίδες που άρχισαν να φωτίζουν τα σκοτάδια της ψυχής μου.

Ήταν σαν να ξύπνησα από λήθαργο αιώνων και να πήρα ξανά την πρώτη μου ανάσα.

Ήταν σαν άπλετο φως να ξεχύθηκε μπροστά μου και να ζέστανε ξανά την παγωμένη μου καρδία.

Θυμάμαι ακόμα το πώς τα λόγια σου χάδευαν την καρδία μου

Θυμάμαι ακόμα πως ο ήχος σου γέμιζε τη σιωπή μου

Θυμάμαι ακόμα πως τα χέρια σου άγγιζαν το κορμί μου

Θυμάμαι ακόμα πως τα χείλη σου μου έδιναν πνοή

Αχ αυτά τα μάτια σου… με ταξιδεύουν σε ένα κόσμο παραμυθένιο

Είναι σαν να ζω μέσα στο πιο μαγικό παραμύθι που έχει ποτέ γραφτεί

Εκεί που οι πρίγκιπες καλπάζουν στα καταπράσινα λιβάδια ψάχνοντας τη μοναδική τους αγάπη

Εκεί που οι γυναίκες χαζεύουν τα αστέρια και παρακαλούν το φεγγάρι να τους φέρει τον πρίγκιπα των ονείρων τους